Castigatie
Definitie
Castigatie betekent letterlijk kastijding of straf door lichamelijke pijn of vernedering.
Uitleg Castigatie
De term castigatie komt uit het Latijn (castigare = tuchtigen, verbeteren) en wordt historisch gebruikt in religieuze en opvoedkundige contexten. Lichamelijke kastijding werd eeuwenlang gezien als methode om zonden te boeten, discipline af te dwingen of orde te bewaren. In de moderne tijd wordt het woord zelden nog in de alledaagse taal gebruikt, behalve in academische of historische zin.
Binnen BDSM leeft het begrip voort als een bewuste, vaak rituele vorm van straf. Castigatie kan verschillende vormen aannemen: het toedienen van slagen met zweep, cane of paddle, het opleggen van vernederende opdrachten, of het laten ondergaan van fysieke ongemakken zoals knielen of langdurige fixatie.
Krachtige dynamiek
Voor Dominanten en submissives kan castigatie een krachtige dynamiek oproepen. Voor de Dominant is het een manier om macht te bevestigen en orde te scheppen; voor de sub kan het een ervaring zijn van boetedoening, zuivering of diepere overgave. De lading is vaak niet alleen fysiek, maar ook emotioneel en symbolisch.
In sommige relaties wordt castigatie als onderdeel van een discipline dynamic toegepast: overtredingen van afspraken of regels worden gecorrigeerd door een afgesproken straf. Bij anderen draait het meer om de beleving van pijn en vernedering, zonder dat er sprake is van werkelijke “fouten”.
Veiligheid & aandachtspunten
Castigatie mag nooit als “echte straf” buiten afspraken om worden toegepast. Het is altijd een vrijwillig en afgesproken spel.
Stem de intensiteit van de straf af op de draagkracht en grenzen van de sub.
Gerelateerde begrippen Castigatie
Externe aanvullende informatie
Spanking, castigatie of billenkoek
Meer informatie
