Judaszetel
Definitie
De Judaszetel was een historisch martelwerktuig dat in de middeleeuwen en vroegmoderne tijd werd gebruikt om bekentenissen af te dwingen of veroordeelden te straffen. De naam verwijst naar Judas Iskariot, de discipel die Jezus verraadde, en stond symbool voor pijn, verraad en vernedering.
Uitleg Judaszetel
De Judaszetel bestond uit een zware houten of metalen stoel, waarvan de zitting, rugleuning, armleuningen en voetensteunen waren bedekt met honderden tot duizenden ijzeren pinnen. Het slachtoffer werd naakt vastgebonden, zodat de pinnen zich diep in de huid drukten. In sommige varianten konden de pinnen worden verhit, waardoor het martelwerktuig ook brandwonden veroorzaakte.
Het doel van deze marteling was niet om direct te doden, maar om langdurige pijn te veroorzaken en psychologische druk op te bouwen tot het slachtoffer brak of bekende. Iedere beweging verergerde het letsel, waardoor totale immobiliteit en angst werden afgedwongen. De Judaszetel werd onder meer gebruikt in Duitsland, Frankrijk en Italië en stond ook bekend onder namen als Stuhl der Inquisition of sedia inquisitoria. In bepaalde versies konden de armleuningen of beensteunen worden aangespannen met schroeven, om zo de marteling verder te intensiveren.
De stoel werd vaak in het openbaar tentoongesteld, als waarschuwing voor anderen. Het diende dus niet alleen als martelwerktuig, maar ook als symbool van macht, onderdrukking en controle.
Veiligheid & aandachtspunten
De historische Judaszetel heeft geen enkel verband met moderne BDSM-praktijken. Binnen de BDSM-wereld wordt de naam soms gebruikt om een stoel of meubelstuk met bondagepunten aan te duiden, maar dit is uitsluitend symbolisch. Waar de oorspronkelijke stoel draaide om pijn en dwang, draait BDSM om wederzijds vertrouwen, consent en veiligheid. De hedendaagse ‘Judaszetel’ binnen BDSM is een esthetische of functionele verwijzing – nooit een herbeleving van marteling.
Gerelateerde begrippen Judaszetel
—
Externe aanvullende informatie
—
Meer informatie
